Mooie recensie van Suze Dijkstra Freelance journalist- HSP coach
waardering 8/10!
“Annet verricht met Revolutie een knap staaltje werk, door hoe ze met dit boek twee verhaallijnen met elkaar vlecht.”
“Het boek resoneerde zeker met mij, en al spreek ik dezelfde onderliggende taal van Annette/Bliss’ waarheden; het bleken het keer op keer waardevolle, soms vernieuwende levenslessen die verfrissend gebracht werden. Vaak legde ik het boek even weg om met haar voorbeelden op mijn eigen leven te reflecteren, en noteerde ik mooie quotes in een notitieblok."
“Die levensverdieping wordt overigens door beeldspraak ook erg origineel gebracht.”
Lees hier de gehele recensie:
De revolutie is een spiritueel liefdesverhaal dat uit twee verhaallijnen bestaat, die samen de rode draad vormen in dit boek. In het ene verhaallijn krijg je het leven van Roos Kirby mee vanuit haar perspectief. Deze tijd speelt zich af in 1718. In het andere verhaal zie je het leven vanuit Bliss. Deze tijd speelt zich af in 2018. In het boek wisselen de vrouwen elkaar per hoofdstuk af. De twee leven in hun tijd beiden op het Bilandeiland, een fictief eiland dat magische gronden kent. Beide verhalen delen een soortgelijke, diepgaande kern, wat tot een gezamelijke conclusie zal leiden.
Bilaneiland 1718
Roos werkt in een herberg, waar op een normale dag landheer Domenic Lorenson binnenloopt. Hij biedt haar een baan als kinderjuffrouw aan voor zijn twee zoons in het koninklijke paleis waar hij samen met zijn vrouw woont. Roos neemt deze kans aan en besluit dat haar nieuwe leven zal beginnen met deze nieuwe baan, waarmee ze in het paleis van Dominic komt te wonen. Het staat haar wel enigzins tegen dat, dan nog meneer Lorenson getrouwde man is, waarschijnlijk enkel met haar naar bed wil. Toch pakt ze de baan met beide handen aan, omdat ze als simpele weduwe nooit meer zo’n verzoek zou krijgen.
Roos neemt een sprong in het diepe. Op dat moment kan ze nog niet weten dat de keuze die ze daar maakt driehonderd jaar later grote gevolgen zal hebben.
‘Roos spreekt zichzelf moed in en opent de deur. Ze kijkt recht in de ogen van Dominic Lorenson die midden in de kamer staat. De combinatie van een warme blik in twee ijsblauwe ogen zorgen ervoor dat haar benen slap aanvoelen. Zijn blonde haar is kort geknipt, net als zijn baard. Ook zijn wenkbrauwen en wimpers zijn blond. Ze heeft nog nooit eerder een man gezien zoals hij.’
In dit chronologische verhaal, krijg je als lezer vooral te zien dat echte liefde zich niet laat dwingen. Als je echt van elkaar houdt, gaat dat dwars door structuren, regels, kaders, tijden en plaatsen heen.
Bilaneiland 2018
Na ieder hoofdstuk met de naam 1718, maakt het boek een tijdsprong naar 2018.
Dit verhaal gaat over Bliss, een vrouw die een eenvoudig en zinvol leven leidt. Geld, macht en rijkom doen haar niets, waardoor ze in eerste instantie niets te maken wil hebben met de rijke en oppervlakkige familie Lorenson, die een hoge status kennen op het Bilaneiland, en waarvan iedereen hun geteelde wijn drinkt. Ondanks dat Bilan allang geen koninkrijk meer is, heeft de familie Lorenson nog alle macht over het eiland en haar magische gronden, en dat vindt Bliss maar niets. Haar leven draait om bewust haar ziel te volgen, en anderen daarbij te helpen. Met het grote voordeel dat ze haar persoonlijke en het doel van het leven makkelijk kan bereiken. Wat ze hiermee bedoelt, wordt lang en breed uitgelegd in deze verhaallijn.
Als ze op een dag Xander Lorenson tegenkomt, wil ze niets met deze zoon van de oppervlakkige familie Lorenson te maken hebben, omdat het bij hen altijd nog om macht, oppervlakkigheid en geld draait. En bij Bliss draait het juist steeds meer om geduld, kracht, wijsheid, schoonheid, liefde en vrijheid, waardoor je een andere manier van macht ervaart. Want hoe minder onwetendheid, hoe minder je lijdt in het levensproces volgens Bliss. Je voelt met een hoger bewustzijnsniveau nog wel emoties, maar je zal er volgens haar niet meer onder lijden.
‘Dat je nog wel verdrietig kunt zijn, maar dat het je keuzes dan niet meer beïnvloedt. Er zit geen gevoel van frustratie, onmacht of eenzaamheid meer bij. Je ervaart puur verdriet of pure angst of boosheid. Hoe bewuster je bent, hoe minder je je emoties aan elkaar verbindt. Je gaat ze steeds meer los van elkaar ervaren, met ruimte ertussen. Ze kleven niet meer aan elkaar vast omdat je de feiten beter waarneemt. Het is hoe het is. Of kan ik beter zeggen: Je voelt steeds beter hoe het werkelijk is. Dat is wat levensverdieping voor je doet. En dat scheelt een stuk aan woede, frustratie, paniek en angstgevoelens’
Zulke diepgaande, spirituele gesprekken deelt ze uiteindelijk tóch met Xander Lorenson, waar ze uiteindelijk een onoverkomelijke verbinding mee krijgt, waardoor ook zij – net als Roos (1718) – een sprong in het diepe neemt en daarbij zichzelf regelmatig afvraagt of dit wel de juiste keuze blijkt te zijn.
In het verhaal van Bliss krijgt de lezer chronologisch de relatie tussen haar en Xander mee, die steeds dieper wordt. Ook zien we regelmatig gesprekken met Bliss en anderen mensen met wie ze diepgaande gesprekken voert. En tegelijkertijd zien we ook Bliss’ persoonlijke ontwikkeling, wanneer ze bijvoorbeeld erachter probeert te komen wat zij en Roos (1718) duidelijk samen deelden voor het Bilaneiland.
‘De grootste misvatting van mensen is dat ze denken dat ze liefde kunnen creëren. Maar dat is onmogelijk, want liefde is! Wat we wel kunnen, is de liefde voelen, de liefde tonen en naar de liefde toe bewegen. Dus nog even voor de duidelijkheid: met geen enkele daad kun je liefde creëren of liefde vernietigen. Liefde kun je niet sparen of opstapelen iedere keer dat je het voelt, want je bent liefde.’ ‘Dus het maakt geen reet uit hoe ik me gedraag?’ vraagt Bel zich gefrustreerd af. ‘Jawel, dat maakt wel uit, want je wil persoonlijke doelen bereiken, je wil momenten creëren waar je van geniet en waarin je de liefde voelt en toont.’
In beide liefdesverhalen zien we twee vrouwen hun leven leiden – met beiden totaal verschillende zielsmissies – die uiteindelijk toch hetzelfde voor zichzelf en Bilaneiland willen. Met allebei een man aan hun zijde die in het begin ook hetzelfde willen, maar waarbij Xander gaandeweg duidelijk openstaat voor meer bewustzijn voor zijn zelfreflectie en gedrag, wat ook grote gevolgen zal hebben voor de bewoners van Bilan.
Twee prachtige, oersterke liefdesverhalen en spirituele/filosofische levensverdieping gaan hand in hand in deze verhaallijnen, die door elkaar heen gevlochten zijn en één gezamelijk, open einde zullen krijgen.
Wat vond ik?
Het boek resoneerde zeker met mij, en al spreek ik dezelfde onderliggende taal van Annette/Bliss’ waarheden; het bleken het keer op keer waardevolle, soms vernieuwende levenslessen die verfrissend gebracht werden. Vaak legde ik het boek even weg om met haar voorbeelden op mijn eigen leven te reflecteren, en noteerde ik mooie quotes in een notitieblok.
Revolutie is anders dan andere spirituele boeken, waarbij je vaak na een aantal pagina’s wel de kern weet. En doordat het een liefdesroman is, wil je het van het begin tot het einde lezen, al had het naar mijn mening wel iets korter gekund. Maar dan had ik wel enkele levenslessen van Bliss moeten missen, die allemaal superwaardevol waren.
Die levensverdieping wordt overigens door beeldspraak ook erg origineel gebracht. Soms spreekt Bliss over puzzels, waarbij sommige mensen er voor kiezen om gewoon te puzzelen terwijl anderen willen weten wat de betekenis is van ieder puzzelstukje zodat ze hun unieke puzzel kunnen maken (grappig genoeg spreek ik ook over een puzzel in mijn over mij-pagina, die ik twee jaar geleden aanmaakte. Dat was een van de vele dingen die resoneerde!) Ook spreekt ze over bewustzijn, en waarom de ene persoon bewust wil zijn van zijn bewustzijn, en de ander ‘gewoon wil leven’. Soms beantwoordt het boek vragen, en soms is dat de bedoeling niet. Net als het leven an sich eigenlijk.
‘Dat is wat bewust voor bewustwording kiezen je oplevert. Dat je heel de reis ervaart en niet halverwege ergens blijft hangen. Want herhaling van dezelfde ervaring heeft een houdbaarheidsdatum, het genieten stopt na verloop van tijd.’
Annet verricht met Revolutie een knap staaltje werk, door hoe ze met dit boek twee verhaallijnen met elkaar vlecht. Doordat dit ook twee díepgaande – beide op een andere manier – verhaallijnen zijn, en het boek zo’n 400 pagina’s kent, is het dan ook zeker geen boek dat je even leest om wat bewustzijn te creëren. Desalniettemin laat – dankzij de prettige, concrete en beeldende schrijfstijl van Annette – het boek zich vlot lezen. Ook zijn beide verhalen goed met elkaar verweven en worden ze goed uitgelegd, iets wat ik persoonlijk erg fijn vind zodat je niet terug hoeft te bladeren voor eerder besproken details.
Het boek is eigenlijk een spiritueel zelfhulpboek met filosofische verdieping (wat is tijd? hoe worden we bewust van ons bewustzijn?) én een oerromantisch liefdesroman (vol seks) ineen, waarin de gebeurtenissen en levenslessen zo in detail zijn beschreven, dat je dus zeker wat geduld nodig zal hebben om het te lezen. Tegelijkertijd geven deze details je de kans om totaal de diepte in te gaan, en als je daar van houdt is dit boek zeker een regelrechte aanrader.
